Ostatnie pożegnanie Władysława Hellera
"Wielu
z wielkim smutkiem przyjęło informację o śmierci i ostatnim pożegnaniu
zasłużonego dla Brennej i Górek człowieka, naczelnika Gminy Brenna, oddanego
działacza społecznego, a także założyciela i długoletniego prezesa naszego
Towarzystwa – Władysława Hellera. Człowieka o wielkim sercu, pobożności,
wrażliwości i klasie.
Pan Władysław był aktywny zawodowo,
jak również społecznie, przez blisko 75 lat, gdyż pracę rozpoczął jeszcze jako
nastolatek. Mimo choroby i niedomagań, do końca swoich dni angażował się w
życie publiczne naszych miejscowości. Mając na uwadze dobro innych cały czas służył swoją radą, wiedzą i pomocą,
uważając przy tym, aby nikogo nie urazić, nie skrzywdzić. Chociaż niemal każdy
z mieszkańców Brennej i Górek spotykał go wielokrotnie i współpracował z nim na
różnych płaszczyznach, to mało kto potrafi objąć wyobraźnią ogrom jego
zaangażowania w sprawy naszych wiosek. Napisanie jego rzetelnego biogramu
wymaga czasu, niech więc ten skromny szkic przypomni wielkiego człowieka pracy
i służby.
Życiorys
Urodził się 20 IX 1929 w Brennej
Leśnicy, w góralskiej rodzinie Rudolfa i Heleny z domu Bojda, rolników i
działaczy społecznych. Jego ojciec jako polski patriota za działalność
konspiracyjną został powieszony w Cieszynie „pod Wałką”. Władysław, podobnie
jak starszy brat Bolesław, pozbawiony rodzicielskiego wsparcia od najmłodszych
lat musiał utrzymywać siebie oraz matkę i rodzeństwo. Już w czasie wojny (i
krótko po niej), jako piętnastolatek, odbywał praktyki w sklepie w Bielsku.
Pracę w Brennej rozpoczął w Gminnej
Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” (GS). Zaczynał jako sprzedawca (czerwiec
1945), by z czasem stać się kierownikiem nie tylko tej, ale i innych
miejscowych spółdzielni, stowarzyszeń itd. Po kilku latach pracy w Gminnej
Spółdzielni objął funkcję wiceprezesa (1954-1960), a w końcu prezesa Zarządu GS
w Brennej. Funkcję tę sprawował przeszło dekadę (1961-1972). W międzyczasie
musiał uzupełnić braki w edukacji, które wynikały z tego, że w dzieciństwie i
młodości nie mógł się swobodnie kształcić. Średnie i wyższe wykształcenie
zdobywał już jako dojrzały mężczyzna, łącząc naukę z pracą zawodową, społeczną
i obowiązkami rodzinnymi (kończąc Technikum Ekonomiczne w Cieszynie, a
następnie w 1980 roku Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w
Katowicach – uzyskując tytuł magistra administracji).
Ceniony z powodu talentu
organizacyjnego i sumienności, po reformie administracyjnej dokonanej w 1972
roku, został wyznaczony na stanowisko Naczelnika Gminy Brenna. Na czele gminy
stał blisko 20 lat (1973-1990). W tym czasie, jego staraniem dokonano, m.in.:
regulacji rzeki Brennicy (1974), budowy nowego gmachu Urzędu Gminy (1973-1975),
amfiteatru i parku (1978), a także telefonizacji i gazyfikacji gminy. Za rządów
Hellera w Brennej powstała podstawowa infrastruktura turystyczna, która
umożliwiła gminie rozwój, w tym poprzez sieci punktów noclegowych u miejscowych
gospodarzy, które przekształciły się następnie w pensjonaty z prawdziwego
zdarzenia. W owym czasie Brenna dokonała znaczącego skoku cywilizacyjnego, pod
niektórymi względami wyprzedzając nawet sąsiednie miejscowości turystyczne.
Dowodem na sukces Gminy pod jego
kierunkiem są liczne triumfy w ogólnopolskich plebiscytach i konkursach, w tym
na najpiękniejszą miejscowość turystyczną („Jabłońscy zapraszają Matysiaków”:
pięciokrotnie I. miejsce, cztery razy II. i III. oraz dodatkowe wyróżnienia),
najlepiej zarządzaną gminę (Konkurs Gmin „Mistrz Gospodarności”: sześciokrotne
wyróżnienie, oraz tytuł wicelidera na szczeblu krajowym) oraz innych (Konkurs
na rzecz Ochrony Środowiska: szereg wyróżnień). Zwycięstwa te przekładały się
na wysokie nagrody pieniężne dla Gminy
Brenna (wysokości 40-50% jej budżetu!), inwestowane w rozwój gospodarczy wiosek
nad Brennicą.
Heller był jednym z inicjatorów
powstania w gminie Towarzystwa Miłośników Brennej i Górek, które założono w
1987, a zarejestrowano w 1989 roku, w związku z planowanymi obchodami 500-lecia
wsi. Objął on funkcję jego prezesa, którą wypełniał przez ćwierćwiecze (do roku
2015). W tym czasie zainicjował i zrealizował wiele zadań nacelowanych na
kultywację pamięci o dziedzictwie historycznym i kulturowym wiosek, leżących
nad Brennicą, organizując m.in. konkursy wiedzy o Brennej i Górkach dla uczniów
miejscowych szkół, czy fundując pomnik spalonych w lutym 1945 roku mieszkańców
wsi i jeńców włoskich.
Przez wiele lat działał na rzecz
Ochotniczych Straży Pożarnych Gminy Brenna. Od 1969 roku był członkiem
Ochotniczej Straży Pożarnej w Brennej Centrum, pełniąc równocześnie kilka
odpowiedzialnych i zaszczytnych funkcji we władzach strażackich na szceblu
gminy, powiatu i województwa. Był m.in. Prezesa Zarządu Gminnego Związku
Ochotniczych Straży Pożarnych RP w Brennej (przez 22 lata), oraz członkiem
Prezydium i Skarbnikiem Zarządu Powiatowego OSP w Cieszynie.
Udzielał się społecznie m.in. w
działaniach Polskiego Czerwonego Krzyża, którego był członkiem przez 14 lat, a
także Lokalnej Grupy Działania „Cieszyńska Kraina” oraz przy realizacji
projektów gmin Beskidzkiej Piątki (np. jako animator rozwoju gospodarczego w
ramach projektu „SIECI”). Przez blisko dekadę (2008-2017) był również prezesem
największej spółki wodnej we wsi, tj. Spółce Wodnej Brenna-Chrobaczy-Centrum.
Za działalność zawodową i społeczną
otrzymał wyróżnienia państwowe i samorządowe,
w tym Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1980) oraz laur
Srebrnej Cieszynianki (2007). Uhonorowany został także m.in. odznakami:
Zasłużony Działacz Ruchu Spółdzielczego (1969), Honorowy Dawca Krwi (Złota
Odznaka, 1978), Zasłużony dla Rozwoju Kultury (1979), Za Zasługi w Zwalczaniu
Powodzi (1980), Zasłużony działacz Turystyki (Złota Odznaka, 2002) oraz
Zasłużony dla Rozwoju Sportu (2002), a także Złotym
Znakiem Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej (2003).
Władysław Heller od 11 IX 1954 był
związany z Anną Gielatą, córką działacza społecznego Franciszka (zasłużonego w
czasie II wojny światowej, kiedy to ratował polskie dziedzictwo piśmiennicze).
Z żoną Anną stworzył szczęśliwą rodzinę, która przeżyła razem przeszło 65 lat,
wychowując trójkę dzieci (Alicję, Tadeusza i Kazimierza), a następnie
wspierając założone przez nie rodziny. Na emeryturze, mimo licznych zajęć i
funkcji społecznych, znajdował także czas na bycie wspaniałym dziadkiem dla swoich
wnuków (a później trójki prawnuków), dla których był przyjacielem, a jednocześnie mentorem i
wzorem do naśladowania.
Zmarł 14 IX 2019 roku, niespełna
tydzień przed swoimi 90. urodzinami. 20 IX 2019 w kościele parafialnym oraz na
cmentarzu w Brennej Centrum pożegnali go najbliżsi oraz tłumy przyjaciół i
współpracowników.
W tym
trudnym czasie łączymy się w smutku z rodziną i bliskimi zmarłego. Nie dane nam
było z Nim świętować jego zacnego jubileuszu, pragniemy jednak, by jego
życzliwe i inspirujące słowa towarzyszyły nam jeszcze długo.
***
Panie
Naczelniku dziękujemy za ogrom serca i lata pracy dla społeczności Brennej i
Górek. Byłeś i pozostaniesz dla nas wzorem. Wierzymy, że pamięć o Twoim oddaniu
dla wielkich idei, a przy tym szacunku i życzliwości dla ludzi, będzie nam
towarzyszyć jeszcze długo, inspirując do służby na rzecz naszych miejscowości.
W
imieniu Zarządu Towarzystwa Miłośników Brennej i Górek "Jodła" –
Wojciech Grajewski"
Artykuł ukazał się na łamach "Wieści znad Brennicy" w październiku 2019 roku, pt.: Ostatnie pożegnanie Władysława Hellera.
Comments
Post a Comment